Ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής

Ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής αποτελεί μαι από τις πιο σημαντικότερες, όσο και – για αρκετούς – αμφιλεγόμενες προσωπικότητες που ανέδειξε η σύγχρονη ελληνική ιστορία.  Ο Γεώργιος Γρίβας έλαβε μέρος και διακρίθηκε σε όλους τους αγώνες του ‘Εθνους, απο τη Μικρασιατική Εκστρατεία (1940-1941) στο ‘Επος της Βορείου Ηπείρου (1940-1041) και από την Εθνική Αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής (1941-1944) έως την απόκρουση της κομμουνιστικής προσπάθειας για μετατροπή της Ελλάδας σε Λαική Δημοκρατία (1944).  Η κορυφαία, όμως εθνική συνεισφορά του ήταν η οργάνωση και η διεξαγωγή του επικού Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), που οδήγησε όχι στην ένωση της Κύπρου με την υπόλοιπη Ελλάδα, όπως ο Γρίβας και ο κυπριακός Ελληνισμός διαικαώς επιθυμούσαν, αλλά σε μια ελλειμματική και κηδεμονευόμενη ανεξαρτησία της νήσου.

Η προσφορά του στις μεγάλες εθνικές εξορμήσεις του 20^ου αιώνα, κατοχυρώθηκε ιστορικά, παρότι μέχρι σήμερα καταβάλλεται προσπάθεια, από συγκεκριμένους ιδεολογικούς κύκλους, η προσφορά αυτή να μειωθεί ή και να ακυρωθεί.  Η εμπλοκήσε ολοκληρωτική σύγκρουση δύο ιδεολογιών, της αστικής-εθνικής και της κομμουνιστικής-διεθνιστικής, σε περιόδους έντονων πολιτικών παθών, όπου ολόκληρος ο Ελληνισμός ήταν βαθιά διχασμένος, ήταν λογικό να του χαρίσει δάφνες, αλλά και πολλή λάσπη.  Για αυτό ακριβώς τον λόγο, η μεταπολεμική ανάμειξη του Γεώργιου Γρίβα σε μείζονα γεγονότα με πολιτική χροιά, του προσέφερε φανατικούς φίλους και ακόμη φανατικότερους εχθρούς.

Ο Γεώργιος Γρίβας, αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο λίγοι.  Δοξάστηκε, αλλά και κατηγορήθηκε όσο λίγοι.  Αυτο όμως που δεν μποορεί να του αμφισβητήσει κανένας, είναι ότι αγωνίστηκε όσο ελάχιστοι, για να φτάσει η Ελλάδα στα σημερινά της σύνορα.  Από μικρό παιδάκι, μεγαλώνοντας σε ένα άκρως εθνικό περιβάλλλον, στο χωριό του κοντά στην Αμμόχωστο, γαλουχήθηκε με τα νάματα του Ελληνισμού.  Κάτι απόλυτα φυσιολογικό και συμβατό προς κάθε κυπριακή οικογένεια εκείνης της εποχής, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων του νησιού ήταν φανατικά προσηλωμένη στην ελληνική Ιδέα, στο ιδανικό της ‘Ενωσης.  Απαρέγκλιτο στόχο της ζωής του, έθεσε το παραπάνω ιδανικό.  Αυτό της εθνικής αποκατάστασης της ιδιαίτερης πατρίδας του, Κύπρου, αποκατάσταση του περνούσε μέσα απο μία και μόνη οδό: Την ένταξη της μεγαλονήσου στον εθνικό κορμό.  Σε αυτό το ιδανικό, στην εκπλήρωση αυτού του στόχου, αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του ο Γεώργιος Γρίβας.

Ορμώμενος από το παραπάνω ιδανικό αγωνίστηκε σε όλα σχεδόν τα μέτωπα, σε όλες τις εξορμήσεις του ‘Εθνους, από την Μικρα Ασία μέχρι την Κύπρο, απο το 1919 έως το 1973.  Και αν σε πολιτικό σίγουρα η στρατιωτική του αξία παρμένη αναλλοίωτη και πέρα από κάθε μομφή και κατηγορία.  Κορυφαίοι ηγέτες του 20^ου αιώνα, θανάσιμοι αντίπαλοι του όπως Βρεατανοί αξιωματικοί και πολιτικοί, η ίδια η Βουλή των Ελλήνων που τον ανακήρυξε «’Αξιον της Πατρίδος», πιστοποίησαν καθένας με τον τρόπο του ότι ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας, αυτός που πέρασε στον κυπριακό θρύλο ως «Διγενής», υπήρξε ανεκτίμητο στρατιωτικό κεφάλαιο για την πατρίδα.  Μια πατρίδα που, όπως προκύπτει από τα κατά καιρούς γραφόμενα του, κυρίως όμως από τα πεπραγμένα του, την αγάπησε παράφορα.  Αφιερώνοντας της ολόκληρη τη ζωή του.  Μια ζωή στερημένη, αφάνταστα λιτή, γεμάτη κακουχίες αλλά και ένδοξους αγώνες.  Και αυτό το τελευταίο είναι που μένει, όπως αποτυπώθηκε στο ταραγμένο ιστορικό πλου του έθνους μας, τα τελευταία 100 χρόνια:  Ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας-Διγενής, προσέφερε τα μέγιστα στο μεγάλωμα της πατρίδας μας, όσο και ειδικότερ στην υπόθεση της ελευθερίας της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Κύπρου.