«Καλή σας όρεξη κύριοι, την Κύπρο μας μόνο μην φάτε...»

Ολοκληρώθηκε το περιβόητο δείπνο του Προέδρου της Κυπρακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη με τον Ντερβίς Έρογκλου, κάτω από την διαιτησία του Αλεξάντερ Ντάουνερ.

Ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ, Αλεξάντερ Ντάουνερ, δήλωσε πως οι ηγέτες των δύο «κοινοτήτων» δεσμεύτηκαν για λύση αποδεκτη΄και από τις δύο «κοινότητες». Και έρχονται στο μυαλό του κάθε ορθά σκεπτόμενου Κύπριου τα εξής ερωτήματα. Γιατί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός διεθνώς και καθ΄όλα αναγνωρισμένου κράτους, να συζητά σαν εκπρόσωπος της Ε/Κ κοινότητας, ως ίσος προς ίσον με έναν παράνομα εκλεγμένο «πρόεδρο» μιας αποσχιστικής ωντότητας η οποία στην ουσία αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία; Δηλαδή όχι μόνο υποβαθμίσαμε το κράτος μας σε κοινότητα και τον πρόεδρό μας σε κοινοτάρχη, αλλά αναγνωρίσαμε στην ουσία το Ψευδοκράτος σαν ένα κράτος ίσο με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Δεύτερον, όταν ο κ. Ντάουνερ αναφέρεται σε λύση αποδεκτή και από τις δύο κοινότητες, τί ακριβώς εννοεί;; Μία λύση (διάΛΥΣΗ) σε βάση Ομοσπονδίας; Μία λύση που μεταξύ άλλων να περιλαμβάνει εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφο, κοινό μερίδιο σε φυσικούς πόρους,διαγραφή της Ιστορίας και των αγώνων ενός ολόκληρου νησιού για χάρη μιας δήθεν «λύσης αποδεκτής και από τις δύο πλευρές;;»

Πρέπει επιτέλους να γίνει ξεκάθαρο. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα ΕΙΣΒΟΛΗΣΚ ΑΙ ΚΑΤΟΧΗΣ, και ΟΧΙ Δικοινοτικό Πρόβλημα! Ο πραγματικός θύτης είναι η Τουρκία, και αυτή πρέπει να κάτσει στο ειδώλιο του κατηγορουμένου και να δούμε τί θα κάνουμε! Δυστηχώς μέχρι σήμερα, ο διεθνής παράγοντας ασκεί πιέσεις περισσότερο στο θύμα (Κύπρος) παρά στον θύτη (Τουρκία). Βεβαίος αυτό είναι αποτέλεσμα έλλειψης στρατηγικής και ικανής ηγεσία από την δική μας πλευρά. Είναι καιρός οι άνθρωποι που κρατούν τα ηνία αυτού του πολύπαθου τόπου, να υιοθετήσουν μια καθαρά πατριωτική πολιτική, και να θέσουν στρατηγική καθαρά προς ώφελος του λαού και της Πατρίδας μας πριν να είναι αργά!

Με πίστη Στο Θεό και στο Έθνος,

Άλκιμος Νεολαία Ελλήνων Κύπρου -Α.Ν.Ε.Κ-

«Η Πόλις εάλω»

29 Μαίου 1453. Ημερομηνία-σταθμός στην ιστορία του Ελληνισμού. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία μετά από χίλια και πλέον χρόνια ζωής φτάνει στο τέλος της, με την άλωση της πρωτεύουσας, Κωνσταντινουπόλεως.

 Ο οθωμανικός στρατός, με επικεφαλή τον σουλτάνο Μωάμεθ τον Β’, από τις 6 Απριλίου πολιορκεί την πόλη και με αντίπαλο τον εξασθενημένο αλλά πάντα μαχητικό λαό του Βυζαντίου, εισβάλλει στη Κωνσταντινούπολη σηματοδοτώντας έτσι το τέλος της μακροβιότερης αυτοκρατορίας στην ιστορία του Ελληνισμού. 

Στην ένδοξη αυτή πορεία, το Βυζάντιο μετά την πρωτοφανή ανάπτυξη στα γράμματα, τις τέχνες, την πολεοδομία, την αρχιτεκτονική και τις επιστήμες φτάνει κατά τον 9^ο-11^ο αιώνα στο αποκορύφωμα της δύναμης του. Οι επόμενοι αιώνες ήταν αιώνες παρακμής και εξασθένισης για το Βυζάντιο. Οι οθωμανοί εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση αυτή, παρά τις άοκνες προσπάθειες των Ελλήνων και του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντινού Παλαιολόγου, στις 29 Μαίου, μετά από 54 μέρες πολιορκίας επιτυχάνουν την νίκη που σήμανε το τέλος του Βυζαντίου. 

Ο αγώνας ήταν άνισος αφού οι οθωμανοί είχαν, αριθμητική υπεροχή, ισχυρότερο στρατιωτικό σώμα και πλουσιότερο πολεμικό εξοπλισμό, λόγω της ακμάζουσας οικονομικής κατάστασης που βρίσκονταν. Αντίθετα οι εξαντλημένοι Έλληνες του Βυζαντίου όχι μόνο ήταν αριθμητικά λιγότεροι αλλά και στρατιωτικά ανίσχυροι, φυσικό επακόλουθο της παρακμής. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, ως Έλληνες δεν φοβήθηκαν και δεν απέφυγαν να βρεθούν αντιμέτωποι με τους οθωμανούς, με πρώτο, τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο που έπεσε μαχόμενος στο πεδίο της μάχης. 

Οι συνέπειες ήταν καταστροφικές. Οι νεκροί χιλιάδες. Οι οθωμανοί, μπένοντας, στην πόλη, άρχισαν μαζικές λεηλασίες. Πολλοί κάτοικοι κατέφυγαν στη Αγία Σοφία, όμως οι τούρκοι έριξαν την κεντρική πύλη και τους σκότωσαν. Οι εκκλησίες και τα μοναστήρια βεβηλώθηκαν και οι περιουσίες των Ελλήνων καταστράφηκαν. Ακόμη την περίοδο αυτή χάθηκαν αναρίθμητοι πολιτιστικοί θησαυροί και η πόλη ερημώθηκε.

Σήμερα, 560 χρόνια μετά, τιμούμε την μνήμη αυτών που έπεσαν κατά  την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης και ελπίζουμε πως η γενναιότητα τους θα εμπνέει κάθε νέο Έλληνα για να αγωνιστεί υπερασπιζόμενος τα ιδανικά της πατρίδας του. Δεν ξεχνούμε την απώλεια των τόπων μας και πιστεύουμε στα λόγια που ο λαός μας με τόση σοφία και πόθο για επιστροφή εμπνέυστηκε:

«Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι.»

Με πίστη Στο Θεό και στο Έθνος,

Άλκιμος Νεολαία Ελλήνων Κύπρου -Α.Ν.Ε.Κ-

Νῦν ὑπὲρ πάντων ὁ ἀγών!

Από τα πανάρχαια χρόνια οι Έλληνες διεκδικούσαν αυτά που τους άνηκαν. Αγωνίζονταν, έδιναν τα πάντα για να πετύχουν το στόχο τους που τις περισσότερες φορές ήταν η απελευθέρωση των εδαφών αλλά και η διαφύλαξη της Εθνικής τους ταυτότητας. Όπως λέει και ένα από τα πιο δημοφιλή εμβατήρια:

"Οι Μακεδόνες δεν μπορούν

να ζούνε σκλαβωμένοι

όλα και αν τα χάσανε

η λευτεριά τους μένει"

Έτσι και εμεί που είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Κολοκοτρώνη και του Αυξεντίου πως μπορούμε να συμβιβαστούμε με το άδικο που μας πνίγει; Μας μάθαν στο σχολείο να παραδειγματιζόμαστε από την ιστορία... Η ιστορία μας δίδαξε ποτέ να μην συμβιβαζόμαστε με τον εχθρό μας αλλά και ποτέ να μην υποστέλλουμε την σημαία του αγώνα. Μας διδάξατε για το Μεσολόγγι, την ηρωική έξοδο, όπου όσο άνιση κι αν ήταν η κατάσταση δεν τους λύγισεε τίποτα. Έμεναν εκεί πιστοί στο χρέος τους για την πατρίδα, περήφανοι, αντάξιοι του Λεωνίδα να φυλάγουν θερμοπύλες.

Όταν ξέσπασε η επανάσταση του 1821 τα δεδομένα δεν ήταν και τα καλύτερα. Όπως είπε και ο μεγάλος οπλαρχηγός του αγώνα Θ. Κολοκοτρώνης "Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Εμείς αν δεν ήμασταν τρελοί δεν θα κάναμε την επανάσταση...". Το σωστό δεν θα έλεγε κανείς πως είναι να φτάσεις το εφικτό, αλλά να ποντάρεις στο ανέφικτο γιατί θα ξέρεις πως όταν το πετύχεις θα βγείς διπλά κερδισμένος. 

Αφήσαμε τα χρόνια να περάσουν, τις στιγμέςνα γεράσουν και φτάσαμε στο 2013. Ένα 2013 όπου μερίδα του λαού μας πηγαινοέρχεται καθημερινά στα κατεχόμενα. Να βλέπουμε ανθρώπους να δίνουν τα λεφτά τους σε καζίνο και καταστήματα, ενισχύοντας οικονομικά τους κατακτητές μας. Και όπως λέει και ένας στοίχος "Και είδα ξεριζομένους να περνούν την γραμμή για μια πόρνη φτηνή για καζίνο και πούρα...". 

Ξεχάσαμε και συμβιβαστήκαμε με την κατοχή, με αυτό που μας πονούσε τόσα χρόνια. Χάσαμε το νόημα πλέον, χάσαμε μαζί και την πατρίδα μας. Αλλά ας μην γινόμαστε ηττοπαθείς. Ας πατήσουμε γερά στην γη που μας γέννησε και να βγούμε ψηλά. Να αναστήσουμε τις ψυχές μας και να βγούμε ξανά στον αγώνα. Και ας μην ξεχνάμε πως "καμιά μάχη δεν πήγε χαμένη παράμόνο αυτή που δεν δώθηκε"

Αυτή τη μάχη πρέπει να την δώσουμε έστω και αν είναι άνιση πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να δούμε τον εχθρό κατάμματα. Να τον λογαριάσουμε και να τον πολεμήσουμε. Ας χάσουμε, τουλάχιστον η ιστορία θα γράψει πως πεθάναμε περήφανα για την Πατρίδα και τη Λευτεριά.

Με πίστη Στο Θεό και στο Έθνος,

Άλκιμος Νεολαία Ελλήνων Κύπρου -Α.Ν.Ε.Κ-