20 Ιουλίου και φέτος... ακόμη μια χρονιά και η Κύπρος μας ακόμα σκλάβωμενη. Ακόμη ένα χρόνο κάτω από την μπότα του Αττίλα, ακόμη μια χρονιά χωρίς Ελευθερία. 38 χρόνια πέρασαν και ο Πενταδάκτυλος μας περιμένει, να πάμε πάλι πίσω. Ίσως και αυτός να κουράστηκε στις ψευτο-υποσχέσεις των πολιτικάντιδων. Είναι πολλά τα χρόνια μα δεν πρέπει να ξεχνούμε.
Δυστυχώς συναγωνιστές, δύσκολος ο καιρός μας καθώς έχουμε απέναντι μας ανθρώπους που προσπαθούν να μας κάνουν να συμβιβαστούμε με μια λύση(=διάλυση), την Δ.Δ.Ο (Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία) που οδηγεί στο ξεπούλημα της Κύπρου μας στην Τουρκία. Μια λύση που συζητιέται στο τραπέζι των συνομιλιών με τους Τούρκους – Δολοφόνους εδώ και πάρα πολλά χρόνια, χωρίς αποτέλεσμα, χωρίς οι Τούρκοι να υποχωρούν και το δίκαιο να πέρνει σάρκα και οστά για την Κύπρο μας. Τόσα χρόνια συμβιβαζόμαστε με τους Τούρκους, αγνοώντας τους αγώνες που έδωσαν οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ και της Ε.Φ. στην Κύπρο, οι Λεβέντες της Κύπρου, του νοτιότερου άκρου του Ελληνισμού που άφησαν πίσω τους οικογένειες για να πάνε να πολεμήσουν. Αγνοούμε την θυσία του Τάσου Ισαάκ και του Σολάκι Σολωμού, που ως παγματικοί απόγονοι του Λεωνίδα και του Αυξεντίου δεν ανέχτηκαν τους Τούρκους στο νησί μας. Συνομιλούμε για μια λύση που η Τουρκία την πρότεινε και μόνο εκείνη την βολεύει. Μια λύση που ξομακρένει πολύ από τον στόχο που θα έπρεπε να είχαμε ως μοναδικό στόχο μας, την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ!
Ζούμε σε ένα τόπο όπου η ηττοπάθεια κυριαρχεί. Έχουμε συμβιβαστεί με την παρούσα κατάσταση και αδυνατούμε να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Κακώς συμβαίνει αυτό, γιατί αν ξέραμε την ιστορία μας που μας διδάσκει ότι σε κάθε εποχή, οι Έλληνες ήταν πρώτοι στις επάλξεις του αγώνα, θα είμασταν τώρα σίγουρα σε καλύτερη κατάσταση.
Είμαστε Έλληνες δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Είμαστε άνθρωποι με τόσο μεγάλη ιστορία και πολιτισμό. Δεν πρέπει να δειλιάζουμε μπροστά σε καμιά Τουρκία και να συμβιβαζόμαστε μαζί της με άθλιες υποχωρίσεις. Ο Ελληνισμός στην Κύπρο πρέπει να επιζήσει, και θα επιζήσει!
Το 1974 δεν μας νίκησαν, έμεις και οι προδοτικές κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου σκοτώσαμε τους εαυτούς και την Κύπρο μας. Αυτό όμως, δεν δίνει κανένα ελαφρυντικό στους Τούρκους και στα εγκλήματά τους.
Πολλοί προσπάθησαν να μας πείσουν ότι το πρόβλημα είναι δικοινοτικό πρόβλημα και όχι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Και φυσικά κύριοι είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η Τουρκία μπήκε στο νησί βίασε, σκότωσε, μας πήρε τους τόπους μας. Σαν τι σας μοιάζει αυτό με πρόβλημα δύο κοινοτήτων;;; δεν το νομίζω..!!
Δεν είν' οικόπεδο που το καταπατούνε
ούτε και μούρλα εθνική που επιστρέφει
είναι η Κύπρος που οι εμπόροι τη μισούνε
και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει.
Δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω, όσο δύσκολος και αν φαίνεται ο δρόμος. Ίσως μας λέτε τρελούς! Αλλά έτσι λέτε και τον Αυξεντίου και τον Ευαγόρα γιατί άφησαν τα πάντα πίσω τους με στόχο την Λευτεριά και την Ένωση. Έτσι και εμείς! Πολλοί μας χαρακτήρισαν ονειροπόλους και φαντασιομένους. Δεν μας πειράζει! Πραγματικά πέστε ότι θέλετε εμάς ο στόχος και ο σκοπός μας είναι ένας. Εμείς θέλουμε να γυρίσουμε στα μέρη που έζησαν, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι πρόγονοι μας. Είμαστε Έλληνες δεν έχει τέλος ο αγώνας μας! Παντα θα αγωνιζόμαστε για να μπορύμε να είμαστε Ελεύθεροι.
Χίλια χρόνια και αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι….
Α.Ν.Ε.Κ
Άλκιμος Νεολαία Ελλήνων Κύπρου
