29 Μαίου 1453. Ημερομηνία-σταθμός στην ιστορία του Ελληνισμού. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία μετά από χίλια και πλέον χρόνια ζωής φτάνει στο τέλος της, με την άλωση της πρωτεύουσας, Κωνσταντινουπόλεως.
Ο οθωμανικός στρατός, με επικεφαλή τον σουλτάνο Μωάμεθ τον Β’, από τις 6 Απριλίου πολιορκεί την πόλη και με αντίπαλο τον εξασθενημένο αλλά πάντα μαχητικό λαό του Βυζαντίου, εισβάλλει στη Κωνσταντινούπολη σηματοδοτώντας έτσι το τέλος της μακροβιότερης αυτοκρατορίας στην ιστορία του Ελληνισμού.
Στην ένδοξη αυτή πορεία, το Βυζάντιο μετά την πρωτοφανή ανάπτυξη στα γράμματα, τις τέχνες, την πολεοδομία, την αρχιτεκτονική και τις επιστήμες φτάνει κατά τον 9ο-11ο αιώνα στο αποκορύφωμα της δύναμης του. Οι επόμενοι αιώνες ήταν αιώνες παρακμής και εξασθένισης για το Βυζάντιο. Οι οθωμανοί εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση αυτή, παρά τις άοκνες προσπάθειες των Ελλήνων και του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντινού Παλαιολόγου, στις 29 Μαίου, μετά από 54 μέρες πολιορκίας επιτυχάνουν την νίκη που σήμανε το τέλος του Βυζαντίου.
Ο αγώνας ήταν άνισος αφού οι οθωμανοί είχαν, αριθμητική υπεροχή, ισχυρότερο στρατιωτικό σώμα και πλουσιότερο πολεμικό εξοπλισμό, λόγω της ακμάζουσας οικονομικής κατάστασης που βρίσκονταν. Αντίθετα οι εξαντλημένοι Έλληνες του Βυζαντίου όχι μόνο ήταν αριθμητικά λιγότεροι αλλά και στρατιωτικά ανίσχυροι, φυσικό επακόλουθο της παρακμής. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, ως Έλληνες δεν φοβήθηκαν και δεν απέφυγαν να βρεθούν αντιμέτωποι με τους οθωμανούς, με πρώτο, τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο που έπεσε μαχόμενος στο πεδίο της μάχης.
Οι συνέπειες ήταν καταστροφικές. Οι νεκροί χιλιάδες. Οι οθωμανοί, μπένοντας, στην πόλη, άρχισαν μαζικές λεηλασίες. Πολλοί κάτοικοι κατέφυγαν στη Αγία Σοφία, όμως οι τούρκοι έριξαν την κεντρική πύλη και τους σκότωσαν. Οι εκκλησίες και τα μοναστήρια βεβηλώθηκαν και οι περιουσίες των Ελλήνων καταστράφηκαν. Ακόμη την περίοδο αυτή χάθηκαν αναρίθμητοι πολιτιστικοί θησαυροί και η πόλη ερημώθηκε.
Σήμερα, 560 χρόνια μετά, τιμούμε την μνήμη αυτών που έπεσαν κατά την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης και ελπίζουμε πως η γενναιότητα τους θα εμπνέει κάθε νέο Έλληνα για να αγωνιστεί υπερασπιζόμενος τα ιδανικά της πατρίδας του. Δεν ξεχνούμε την απώλεια των τόπων μας και πιστεύουμε στα λόγια που ο λαός μας με τόση σοφία και πόθο για επιστροφή εμπνέυστηκε:
«Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι.»
Με πίστη Στο Θεό και στο Έθνος,
Άλκιμος Νεολαία Ελλήνων Κύπρου -Α.Ν.Ε.Κ-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου