14 Αυγούστου 1974: Αττίλας 2

38 χρόνια μετράμε φέτος από την β’ εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο. Μετά την 20ή Ιουλίου που ήταν η α’ φάση της εισβολής, οι Τούρκοι στις 14 Αυγούστου επιχείρησαν να καταλάβουν την Αμμόχωστο, την Καρπασία και το μεγαλύτερο μέρος της Μόρφου και της Μεσαριάς, δυστυχώς με επιτυχία. Τα κατέλαβαν μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα των δυο ημερών. Φυσικά όχι γιατί δεν υπήρχαν τα μέσα για αντίσταση, αλλά γιατί κάποιοι υποκλίθηκαν και συμφώνησαν με την Τουρκία για την παράδοση της Κύπρου στα χέρια του εχθρού. Οι προδοτικές διαταγές έκαναν την Τουρκία να εφαρμόσει τα σχέδιά της όπως ακριβώς ήθελε η ίδια.

Οι απώλειες πολλές. Σκοτώθηκαν 2.000 Έλληνες της Κύπρου, 1.600 αγνοούμενοι και 200.000 πρόσφυγες έπρεπε να αναζητήσουν νέα γη και χώματα για να τους σκεπάσουν. Μεγάλοι αριθμοί για την μικρή μας Κύπρο…

Η βάρβαρη εισβολή δεν μένει μόνο στα λόγια... Θα δούμε ανθρώπους να μην είναι καλά στα λογικά τους γιατί τους σκότωσαν την μάνα τους μπροστά στα μάτια τους. Θα δούμε ανθρώπους να έχουν απελπιστεί, άλλους να σκύβουν το κεφάλι, άλλους να ξεχνούν και να διαφεύγουν στις εύκολες λύσεις. Επίσης, θα δούμε ανθρώπους που έχουν κουραστεί από τις πιέσεις των πολιτικάντηδων όμως δεν παύουν να τους προσκυνούν.

Ο κόσμος στην Κύπρο δεν σκέφτεται σωστά, ούτε και όπως θα έπρεπε. Απουσιάζει τόσο από το μυαλό της προηγούμενης γενιάς όσο και της νεολαίας η λέξη ευθύνη, η λέξη λογική, η λέξη ελευθερία. Πως γίνεται να προτείνουν Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία παρά απελευθέρωση και εσύ να το δέχεσαι; Πώς δέχεσαι να σε εκβιάζουν με ψευδοδιλλήματα «ομοσπονδία ή διχοτόμηση» και να μην σε νοιάζει που αυτό, ουσιαστικά, σημαίνει «διχοτόμηση ή διχοτόμηση»; Οι «εύκολες» και «εφικτές» λύσεις δεν είχαν ποτέ αίσιο τέλος για την Κύπρο μας…

Εμείς ζητούμε απελευθέρωση και δικαιοσύνη. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ακολουθούμε πιστά την παρακαταθήκη που μας άφησε ο Ισαάκ και ο Σολωμού, ο Μάτσης, ο Αυξεντίου και ο Παλληκαρίδης. Δεν μπορούμε και δεν αρμόζει σε Έλληνες να ζητιανεύουμε για τη λευτεριά μας. Θα αγωνιστούμε με κάθε τρόπο και ας χάσουμε! Τουλάχιστον όλοι θα ξέρουν πως την μάχη την δώσαμε και το χρέος μας το πράξαμε.

Μιλάμε σε εσένα γνήσιε Έλληνα που δεν έχεις ξεχάσει τι θα πει κατοχή και σε καλούμε να αγωνιστείς με τη φωνή όλων αυτών που δεν ξέχασαν. Οφείλουμε να ρίξουμε λίγο φως στα μάτια αυτών που δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν. Η Κύπρος δεν πρέπει να ξεπουληθεί… Οι συμβιβασμοί δεν είναι λύση. Η λύση είναι να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Δεν θέλουμε χρήματα, όμως, θέλουμε τα σπίτια μας, τα χώματά μας, τη γης μας. Ο Αττίλας 3 έρχεται και είναι η ομοσπονδία! Ας του πούμε ΟΧΙ αν δεν θέλουμε να λέμε στα παιδιά μας πως «κάποτε υπήρχε η Κύπρος, ένα μικρό νησί που βιάστηκε και μαρτύρησε και εδώ και χρόνια έχει τουρκέψει γιατί το προδώσαμε»…

Α.Ν.Ε.Κ

Άλκιμος Νεολαία Ελλήνων Κύπρου